Bir bakışa birçok anlam yükleyebiliyor insan...
Nerden bilecek ki aslında bakışların anlattığı duygular yalan.!
Nerden bilecek ki aslında kendi kendine oynanan bir oyun hayat...Bi dayanağı olmayan hisler başrolde..bense kuralına uydurulmuş sevdanın gölgesinde bir figüranım.Sahnede kendimi inandırdığım bir aşk hikayesi sergileniyor...
Kısa repliklere sığdırılmış ifadelerde yaşamak güzeldi...
Zamansız kurulan cümlelerin geri dönüşüde zamansızdı....Tesadüf sanılanlar oysa bir döngüydü..Her giden aynı acıyla son bulup;her gelen aynı korkuyla beklenirdi..Herşey bir yanılgıdan ibaretti..Doğrular için yarın çok geç,bugün ise çok erkendi..!!
...ve perde kapandı,ışıklar söndü....bir masal daha son buldu alkışlarla..
Ve hayat yaşanırken papatya falı gerçekliğinde,koparılan her yaprakla bir dilek tutacaktım aşka dair...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder