O'na

Yaşanmamışlığınla seviyorum seni yaşanmışa inat…
İnat değil mi bu seviyorum, sevmemene tezat…
Saflığın, yokluğun, sevmeyişinle seviyorum seni…
Ölesiye korkmadan ve biraz da sonunu düşünmeden…
Yazıyorum seni senden habersiz…
Biraz asi, buruk ve beklide biraz sensiz…
Nasıl, niçin ve biraz da sessiz…
Bu benim sevgim.. Kuytu, zalim ve birazda neşesiz…
Yarım kalmış kitabım, bardağın dibinde kalmış çayım…
Başı gibi sonuda belirsiz acım gibi seviyorum…
Biraz dediğime bakma sen.
Benim birazlarım aslında dağlar kadar çok demektir…
Sen nereden bileceksin ki içimde sonun hiç gelmeyecektir…
Belki biraz azalacak, biraz çoğalacaksın…
Belki gün gelecek unutulacaksın…
Olsun..
Beklide sen benim karmaşam, karanlığım…
Ve sen biraz ilk, biraz son olarak..
Gönlümün zindanlarında boğulacaksın…
Belki biraz gaddar, biraz uzaksın…
Ama dönmemişliğinle..
Biraz sessiz yüreğimde tek ses olarak yankılanacaksın…